باز با نهایت عجز بدرگاه دوست در خواهیم آویخت 

و باز توبه و باز انابه

و دستی تهی

آیا زنگار ها شسته خواهند شد ؟

آیا از شراب ناب و طهور دوست حتی جرعه ایی برما خواهند چشاند ؟

خوشا به حال آن رندان خرقه پوش مست که بدرگاه دوست رخصت میابند

ما را هم دریابید

که سرافکنده ایم و چشم به ستارالعیوبی او دوخته ایم و غفار الذنوبی اش

باشد حرف دلی که تقدیم میکنم باعث شود شما خوبان  در شبهای قدر

نظری بر این حقیر بیخبربیافکنید و دعایی و ..... باندازه بزرگواریتان

شعری به قلم :  پرویز جیحونی (بیخبر)

بی دست و بی سر و بی پا ، مستانه آمدند

امشب٬  رندان ِ مستِ  ِخرقه پوش

رقصان  بدرگه میخانه،  آمدند

ساقی ٬ شرابی ناب در ساغر

تا شود زعهده ایشان،   در آمدند

هجران و شیدایی و مستی ِغریب

اینگونه آنان  بدرگه ِ جانان، آمدند

خواهند شرابی، به گلگونی عقیق

بهر امیدها ، بدرگه  میخانه، آمدند

خواهند عزیمت کنند به هفت آسمان

با عزم جزم به درگهِ  مهربان، آمدند

ساقی فِشان به سینه ی پر ز مهرشان

شرابی  ناب  که  اینها ، میهمان  آمدند

فراق یار(عج) چه کردست  بر ایشان  بیخبر

بی دست و  بی سر و بی پا ، مستانه آمدند